یکِ بهمن

بکا داشتیم امروز.دیروز با بچه ها توافق کردیم که هر کی یه درسو بخونه بعد سر آزمون به بقیه برسونه.از اینکه هیچکی هیچی نخونده بود که بگذریم میرسیم به اینکه هیچکی هیچی نرسوند .البته این هیچی شامل منو زهرا نشد .فارسی بهش دادم شیمی بهم داد*-*.قرارمون این بود که هر موقع من عینکمو گذاشتم رو میز اون برگه رو بده.عین چی میترسیدم مامانِ48 ببینه آبروم بره:/.مبینا میگفت من بین شما فقط دست میدیدیمD:

نمره هامونو از مامانِ48 پرسیدیم گفت همتون بیست شدید جز فلانی و فلانی.جاداره این موفقیت بزرگو به خودم تبریک بگم.دینی بیست شدنِ من از محالات بود.

(چرا مامانِ48؟چون رتبه کنکور پسرش 48 شده:/)

نمرۀ عربیمم پرسیدم نوزده و نیم شدم.ثمانون و نوشتم ثمانیون:/ پرودگارا؟ چرا نمیکشی خلاص شیم؟

همانا من حالم از همۀ اونایی که همۀ نمره هاشون بیست شده و فقط جغرافیشونو نوزده و نیم شدن بهم میخوره.چندشای نکبت